บุปผาในกุณฑีทอง (ปกแข็ง) (金瓶梅)

บุปผาในกุณฑีทอง (ปกแข็ง)
ชื่อจีน: 金瓶梅
ชื่ออังกฤษ: The Plum in the Golden Vase

แปลจากฉบับภาษาเยอรมันโดย: Bernard Miall (เบอร์นาร์ด เมียลล์)
ผู้แปล: ยาขอบ
สำนักพิมพ์: ศรีปัญญา
รหัสสินค้า: 9786164370050
หนังสือมือหนึ่งสภาพดี
หนังสือเล่มนี้ไม่ได้แถมปก ต้องขออภัยด้วยครับ

ราคาปกติ 550 บาท ลดเหลือ 495 บาท
(ราคานี้ยังไม่รวมค่าจัดส่ง)


+++ รายละเอียดหนังสือ +++ [mr04]

1 ใน 4 สุดยอดวรรณกรรมจีน

อธิษฐานเถิด - ท่านผู้อ่าน,
ผู้กอปรเมตตาจิตต่อข้าพเจ้าทั้งหลาย
หากบุญเราได้เกิดมาร่วมกันในชาตินี้
ขอได้เมตตาแก่ "นักเขียน" คนนี้ -- คนที่ไม่เป็นภัยต่อการคบหาสมาคมของใครเลย
ข้าพเจ้าหากินใส่ปากใส่ท้องอยู่ตราบทุกวันนี้
ก็ด้วยอาศัยวิชาชีพติดตัวชิ้นเดียวนี้ที่มีอยู่
จะชั่วดีตกทุกข์ยากแต่ก็น่าผยองเกียรติ มิใช่หรือ.

ครั้งนี้ข้าพเจ้าขอเสนอ "บุปผาในกุณฑีทอง"
ซึ่งก็คือ Chin P'ing Mel หรือ กิมปังบ๊วย
วรรณคดีจีนอันเลื่องชื่อ เล่มนั้น --
เล่มที่ข้าพเจ้าได้อ่านแล้วนั่นเอง.


วรรณกรรมคลาสสิกของจีน "จินผิงเหมย์" หรือที่เรียกใน
สำเนียงแต้จิ๋วว่า "กิมปังบ๋วย" มีความหมายตรงตัวว่า "ดอก
บ๊วยในแจกันทอง" นักอ่านยกย่องให้เป็น 1 ใน 4 สุดยอด
วรรณกรรมจีน ร่วมกับวรรณกรรมของจีนอีกสามเรื่องอัน
ประกอบด้วย สามก๊ก ซ้องกัง และ ไซอิ๋ว เรียกรวมกันว่า "สี่
วรรณกรรมอันยิ่งใหญ่"

แม้ในเวลาต่อมา "จินผิงเหมย์" จะถูกนักอ่านบางส่วนต่อต้าน
ทั้งนี้เพราะในเนื้อเรื่องที่มีการพรรณนาบทสังวาสจำนวนมาก
จนถูกเรียกว่าเป็นหนังสือโลกีย์ ทำให้เกิดมีกาาจัดเอาหนังสือ
อีกเล่มหนึ่งคือ "ความฝันในหอแดง" ขึ้นมาเป็น 1 ใน 4 สุด
ยอดวรรณกรรมจีนแทน กระนั้น ด้วยความงามของ
วรรณกรรมที่แต่งขึ้นด้วยภาษาที่งดงาม ละเมียดละไม แม้จะ
กลายเป็นหนังสือโลกีย์ หากแต่มีนักอ่านรับกันเป็นส่วนใหญ่ว่า
เป็นหนังสืออันทรงค่าอยู่เช่นเดิม

ในภาคภาษาไทยนั้น ความเป็นจริงแล้ว ได้มีการแปล
วรรณกรรมเรื่อง จินผิงเหมย์ นี้ออกมาแล้ว 2 สำนวน หนึ่ง
นั้นคือ "บุปผาในกุณฑีทอง" สำนวนแปลและเรียบเรียงของ
นักประพันธ์เอกของไทย คือ ยาขอบ ซึ่งอยู่ในมือของท่านใน
ขณะนี้ และอีกสำนวนหนึ่งใช้ชื่อในภาษาไทยว่า "ดอกเหม
ยในแจกันทอง" โดยฝีมือการแปลของ "เนียน กูรมโรหิต" ผู้
เป็นภรรยาของนักประพันธ์ไทยผู้ยิ่งใหญ่อีกท่านหนึ่งคือ สด
กูรมโรหิต ผลงานแปลของเนียน นั้นได้รับการตีพิมพ์เป็น
ตอนๆ ในหนังสือพิมพ์แสนสุข หากแต่ในการพิมพ์และแปล
ในครั้งนั้นยังไม่จบสมบูรณ์ดี

ในส่วนสำนวนแปลของ "ยาขอบ" นี้ เล่ากันว่า สาเหตุที่เขา
แปล จินผิงเหมย์ เป็นภาษาไทยนั้น เนื่องจากขณะที่เขาป่วย
เพื่อนผู้หนึ่งของเขาได้ส่งหนังสือ จินผิงเหมย์ ฉบับภาษา
อังกฤษชื่อ Chin P'ing Mei ซึ่งเบอร์นาร์ด เมียล
(Bernard Miall) แปลจากฉบับภาษาเยอรมันที่
ฟรันซ์ คูห์น (Franz Kuhn) แปลมาจากภาษาจีนอีก
ทอดหนึ่งมาให้ ยาขอบอ่านแล้วประทับใจมาก แม้ช่วงนั้น
แพทย์สั่งห้ามเขาเขียนหนังสือก็ตาม

เขากล่าวว่า "...หนังสือเล่มนั้นดูดดึงความรู้สึกของข้าพเจ้า
เหลือเกิน บัดนี้ ข้าพเจ้ากล้ากล่าวได้อย่างเต็มปากว่า เพราะ
อาศัยความดื่มด่ำจากรสชาติของภาษาและความละมุนละไม
ตามเนื้อเรื่องของหนังสือเล่มนั้น - เล่มที่ข้าพเจ้าได้อ่าน-บัดนี้
ข้าพเจ้าหาระย่อต่อความตายแล้วไม่!"