มาตานุสติ

มาตานุสติ [mr04]
ผลงานของ แดนอรัญ แสงทอง
สำนักพิมพ์ สามัญชน
จำนวนหน้า 224 หน้า
หนังสือใหม่มือหนึ่งสภาพดี

ราคาปกติ 210 บาท ลดเหลือ 189 บาท
(ราคานี้ยังไม่รวมค่าจัดส่ง)

+++ รายละเอียดหนังสือ +++

อ่าน ‘มาตานุสติ’ แล้ว...รู้สึกเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่ง...ไม่พูดถึงภาษาที่ใช้ได้ดีมากๆ จับใจ และมีลักษณะเฉพาะตัว โดยเฉพาะการจงใจใช้คำซ้ำ สร้างความรู้สึกตราตรึงมากๆ แต่น่าสนใจอย่างที่สุดที่รู้สึกว่าเรื่องนี้มีอารมณ์ขัน ! เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ แปลกมาก ทั้งที่เรื่องดำเนินไปอย่างเข้มข้น ดำดิ่งในอารมณ์ตัวละครผ่านเรื่องราวในความทรงจำ การตอกย้ำซ้ำๆ ถึงการโยกย้ายที่พักอาศัยความรัก ความหวัง ความกลัว ความหวั่นไหวต่อ ‘บ้าน’ ที่เพิ่งได้มา

-- Kakade

ผู้อ่านจะได้ดำดิ่งลงลึกถึงชะตากรรมคนหาเช้ากินค่ำอย่างแท้จริงถึงสภาพแวดล้อมข้างกายจะเลวทรามถึงเพียงไหนแต่ตัวละคร ‘แม่’ ของแดนอรัญก็ได้ทำให้คนอ่านเห็นว่าแม่พยายามทำทุกวิถีทางที่จะหลีกเร้นเส้นทางอโคจร และพาลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอไปสู่สิ่งที่ดีกว่า แม้จะเหนื่อยสายตัวแทบขาดเพียงใดแต่กระนั้นแม่ก็พยายามจะเขยิบหายใจให้ขึ้นมาอยู่ในสังคมได้อย่างมีเกียรติและศักดิ์ศรีของความเป็น ‘คน’ อย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าในความเป็นจริง แม่-ลูก คู่นี้เป็นได้แค่พลเมืองชั้นสองก็ตาม ในขณะที่ความตรึงเครียดและความอยากรู้ดำเนินอยู่ทุกขณะ แดนอรัญก็พาคนอ่านไปพบกับมุกโอละพ่อเพื่อเบรกอารมณ์ ซึ่งจุดนี้เขาทำได้กลมกลืนไม่มีที่ติ อาจเรียกรอยยิ้มให้ผู้อ่านได้เป็นอย่างดีและในเวลาต่อมาเนื้อเรื่องก็เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

-- วัวป่าหลงเงาจันทรา

++++++++++++++++++++++++++++++++++

นวนิยายชิ้นสำคัญอีกเรื่องของผู้เขียน ‘เงาสีขาว’ ซึ่งเผยให้เห็นความสามารถอันเอกอุ ในแง่ของการสร้างบรรยากาศและสถานการณ์ได้อย่างชวนประหวั่นพรั่นพรึงชนิดจะติดตรึงอยู่ในความทรงจำของผู้อ่านไปอีกนานแสนนาน

แดนอรัญ แสงทอง พาเราท่องไปในโลกสีดำ ว่าด้วยภาวะคลอนแคลน ไร้เสถียรภาพทางจิตใจของเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งตกอยู่ในสถานการณ์ที่มิอาจพึ่งพาผู้ใดได้เลย เว้นเสียแต่คำสอนของผู้เป็นมารดาเท่านั้น

‘มาตานุสติ’ ไม่ใช่นวนิยายสะท้อนสภาพสังคม หรือชะตากรรมของคนเล็กๆ เพียงด้านเดียว หากแต่ยังแฝงไว้ด้วยคำถามอันใหญ่โตให้เราต้องขบคิดใคร่ครวญกันต่อ ว่าจะทำเช่นไรเพื่อมิให้เรื่องราวเลวร้ายอุบัติขึ้นอีกกับครอบครัวใด

ในฐานะนักเขียน แดนอรัญ แสงทอง ได้ทำหน้าที่ของตนได้อย่างสมบูรณ์แล้วมิใช่หรือ แล้วเราล่ะ ?