จะไม่รอให้ฟ้าสว่าง (Breaking Night)

จะไม่รอให้ฟ้าสว่าง
Breaking Night : A Memoir of Forgiveness, Survival, and My Journey from Homeless to Harvard

ผู้เขียน: Liz Murray (ลิซ เมอร์เรย์)
ผู้แปล: ปิ่นแก้ว กิตติโกวิท
พระไพศาล วิสาโล :กล่าวนำ
สำนักพิมพ์ OMG BOOKS

ราคาปกติ 380 บาท ลดเหลือ 342 บาท
(ราคานี้ยังไม่รวมค่าจัดส่ง)


+++ รายละเอียดหนังสือ +++ [mr08]

บันทึกความทรงจำของการให้อภัย การดิ้นรนเพื่ออยู่รอด และการเดินทางจาก 'คนไร้บ้าน' สู่ 'ฮาร์วาร์ด' จากเรื่องราวชีวิตจริงของลิซ เมอร์เรย์

ลิซ เมอร์เรย์ เกิดในครอบครัวที่มีปัญหาอย่างรุนแรงและยากจน พ่อแม่ติดยาเสพติดอย่างหนัก (และต่อมาเสียชีวิตด้วยโรคเอดส์ทั้งคู่) ลิซกลายเป็นคนไร้บ้านเมื่ออายุ 15 ปี อาศัยหลับนอนตามข้างถนน สถานีรถไฟใต้ดิน ม้านั่งในสวนสาธารณะ และโซฟาของบ้านเพื่อน ยังชีพด้วยการหาอาหารจากถังขยะ หลังจากที่แม่ของลิซเสียชีวิต เธอครุ่นคิดถึงอนาคตของตัวเอง - ไม่ได้เรียน ไม่มีโอกาสทำงาน ไม่มีที่พักพิง

ลิซตระหนักว่าถ้าเธอไม่เปลี่ยนตัวเองอย่างสิ้นเชิง เธอจะต้องมีชีวิตและมีจุดจบแบบเดียวกับพ่อแม่ เธอจึงมุ่งมั่นว่าจะต้องมีอนาคตที่ดีกว่าเดิมให้ได้ นั่นเองคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวแห่งการยืนหยัดอันน่าทึ่ง ติดตรึง สะเทือนใจ ให้พลังและให้แรงบันดาลใจอย่างลึกซึ้งเล่มนี้

(ชีวิตของลิซ เมอร์เรย์ ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ Homeless to Harvard: The Liz Murray Story ด้วย)


======================================

“ไม่ใช่ว่าเราไม่รักกัน เรารักกัน ฉันเพียงแต่คิดว่าเราไม่รู้ว่าจะอยู่ด้วยกันได้อย่างไรอีก ไม่มีใครเตรียมเราให้พร้อมสำหรับเรื่องนี้ ว่าจะทำอย่างไรเมื่อโศกนาฏกรรมทำให้ครอบครัวเราแตกสลาย เราไม่รู้จะทำอย่างไรเมื่อโรคร้ายเข้ารุมเร้า เมื่ออาการป่วยทางจิตเข้าจู่โจม เมื่อแม่ตาย และเราก็ไม่ได้เตรียมตัวสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อความใกล้ชิดไม่อาจนำเรามาอยู่ด้วยกันได้อีก การสานสัมพันธ์กลับกลายเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความพยายาม เรากำลังทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ด้วยสิ่งที่เรามี”
– Breaking Night, จะไม่รอให้ฟ้าสว่าง


พระไพศาล วิสาโล เมตตาเขียนไว้ใน “บทกล่าวนำ” ตอนหนึ่งว่า
“หนังสือเล่มนี้มิได้มีแต่เรื่องราวอันโหดร้ายเจ็บปวดเท่านั้น แท้จริงแล้วนี้เป็นบันทึกที่ให้ความหวังและแรงบันดาลใจอย่างมีพลังยิ่ง ... ขณะเดียวกันหนังสือเล่มนี้ยังเป็นเสมือนแสงสว่างที่สาดส่องไปยังมุมมืดของสังคม ทำให้ความเจ็บปวดของผู้คนที่ซุกซ่อนอยู่ในมุมดังกล่าวปรากฏต่อการรับรู้ของเราชัดเจนขึ้น”