เชาวน์ปัญญา
Intelligence
ผู้เขียน: โอโช (Osho)
ผู้แปล: ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด
สำนักพิมพ์: FreeMind (ฟรีมายด์)
หนังสือมือหนึ่งสภาพดี
ราคาปกติ 245 บาท ลดเหลือ 221 บาท
(ราคานี้ยังไม่รวมค่าจัดส่ง)
+++ รายละเอียดหนังสือ +++ [mr01]
การตอบสนองอย่างสร้างสรรค์กับปัจจุบันขณะ
OSHO ได้เปิดทัศนะให้กับผู้อ่านด้วยการปลุกให้ "ตื่น" ตื่นจากความรู้ ตื่นจากการเป็นเพียงหุ่นยนต์ในร่างมนุษย์ให้กลายมาเป็นมนุษย์ที่มีเชาว์ปัญญาอย่างแท้จริง ด้วยวิธีที่เป็นธรรมชาตินั่นคือ "จงเป็นในสิ่งที่ท่านเป็น"
มนุษย์เกิดมาพร้อมกับเชาว์ปัญญา และสามารถพัฒนาเชาว์ปัญญขึ้นได้ แต่สังคมกลับขัดขวางการพัฒนาเชาว์ปัญญาของมนุษย์ ไม่เคารพในความเป็นปัจเจกบุคคล แล้วเปลี่ยนมนุษย์ให้เป็นหุ่นยนต์แทน ด้วยการป้อนคำสั่งต่างๆ มากมาย ตั้งค่าลักษณะต่างๆ ที่ต้องการ ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านั้นอาจจะไม่ใช่ลักษณะที่แท้จริงของคนคนนั้นก็เป็นได้ เราผลิตมนุษย์ที่มี "ความรู้" มี "ความจำ" แต่เราไม่ได้พัฒนาเชาว์ปัญญาอันจะนำมาซึ่งการเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ มีลักษณะเฉพาะ และเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง
สารบัญ
เชาว์ปัญญา-ของขวัญที่ได้มาจากธรรมชาติ
อะไรทำให้คนโง่เขลา
จิตใจ-กล่องแพนโดร่า
จากจิตที่คิดนึกสู่จิตว่าง
อิสระจากเงื่อนไข-ออกไปนอกกล่อง
อาการที่เห็น เป็นดั่งขั้นบันได หรือสิ่งที่ขวางกั้น
ปัจฉิมกถา
INTELLIGENCE "คนที่รอบรู้จะแบกอติ ข้อมูล ความเชื่อ และความรู้ไว้มากมาย เขาจะไม่ฟังที่ท่านพูด เขามีคำตอบไว้ล่วงหน้าแล้ว ความรอบรู้ทำให้มองไม่เห็นสิ่งอื่นใด เมื่อรู้สึกมากขึ้น ก็รู้แคบลงแล้วก็กลายเป็นที่ปิดสนิท ไม่มีแม้หน้าต่างสักบานที่เปิดอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับ "เชาว์ปัญญา"
เชาว์ปัญญาเป็นการเปิดตัวตน เป็นความสามารถที่จะดูได้โดยปราศจากอคติ เป็นความสามารถที่จะฟังได้โดยไม่ถูกรบกวน เป็นความสามารถที่จะอยู่กับสิ่งต่างๆ ได้โดยปราศจากความคิดใดๆ ในเรื่องนั้นๆ การเปิดรับลม รับฝน รับแสงอาทิตย์ การเปิดให้กับทุกๆ สิ่ง การไม่แบกอดีต การตายจากทุกขณะในอดีต การคงอยู่กับความสด ความไร้เดียงสา นั่นคือ เชาว์ปัญญา
ในโลกที่ อุตสาหกรรมก้าวหน้า เทคโนโลยีก้าวไกล เราได้ผลิตสิ่งต่างๆ ออกมามากมาย หันไปทางไหน เราก็เห็นรถยนต์ที่คล้ายกัน วิ่งกันอย่างคราคร่ำบนถนน เราเห็นคนใช้โทรศัพท์มือถือรุ่นต่างๆ มีคอมพิวเตอร์ มี Tablet PC ฯลฯ ที่ดูจะคล้ายกันเสียเป็นส่วนใหญ่ เรากำหนดคุณลักษณะและพัฒนาเทคโนโลยีเหล่านี้ออกมา เพื่อจำหน่ายใช้สอยกันเกลื่อนไปหมด และที่น่าสนใจมากไปกว่านั้นก็คือ เราผลิตมนุษย์ให้เป็นหุ่นยนต์ด้วย! จริงหรือไม่นั้น ดูได้จากหลักสูตรที่จัดให้เด็กๆ ได้เรียน วิธีการสอน การประเมินและการวัดผล เรากำหนดคุณลักษณะที่เราต้องการให้กับเด็กๆ และเด็กส่วนใหญ่ก็เป็นไปตามนั้น เป็นหุ่นยนต์ที่มีประสิทธิภาพ มีความจำดี ฉลาด แต่ขาดความเป็นมนุษย์!
เราสามารถเป็นตัวเราเอง มีความเบิกบาน มีความสวยงามในตัวเอง ไม่จำเป็นที่เราต้องเป็น “คนอื่น” ไม่จำเป็นที่เราต้องเป็นแบบใครๆ ที่สังคมนิยามว่า “ดี” หรือ “เก่ง”...เราไม่จำเป็นต้องเป็นมนุษย์หุ่นยนต์แต่อย่างใด
